Okulistyka dla dzieci

 
 

CO WARTO WIEDZIEĆ O OCZACH SWOJEGO DZIECKA?

Widzenie dziecka rozwija się od urodzenia do około 8 roku życia. Niezależnie od wieku dziecka każda wada wzroku wymaga pełnej korekcji.

WAŻNE: Kontrolujmy wzrok dziecka co najmniej raz na rok.


Zapewniamy podczas jednej wizyty, możliwość skorzystania z pełnej konsultacji okulistycznej, oraz badań i ćwiczeń ortoptycznych.

Podczas wizyty okulistycznej zostanie wykonana ocena zewnętrzna oczu i aparatu ochronnego oczu, kolejno badanie dna oka polegające na rozszerzeniu źrenic i obejrzeniu dna we wzierniku pośrednim. Ocena stanu siatkówki oraz tarczy nerwu wzrokowego. Przeprowadzamy również badanie refrakcji u dzieci przy pomocy autorefraktometru pediatrycznego. Pomiary jakie dostarcza autorefraktometr to wielkość wady refrakcji u małego dziecka, różnicę w wadach refrakcji łącznie z osiami cylidrycznymi pomiędzy oczami oraz rozstaw źrenic. Badania te dają możliwość bardzo wczesnej diagnostyki wad wzroku dziecka oraz możliwość zapobiegania ewentualnemu niedowidzeniu oraz powstawaniu zeza. Badanie to jest bezbolesne i nieinwazyjne dla dziecka.

Badanie ortoptyczne będzie składało się z czterech etapów:
Po pierwsze ortoptysta podczas wizyty przeprowadzi własny wywiad i dobierze ćwiczenia jeśli będzie taka potrzeba lub jeśli są obciążenia genetyczne np. (oboje rodzice noszą okulary, rodzice w dzieciństwie mieli zeza lub podejrzenie, lub jeśli występują opóźnienia w rozwoju dziecka). Następnie wykonamy CT ( cover test- test naprzemiennego przesłaniania oczu), test Hirschberga (test odblasków rogówkowych) w celu diagnozy zeza. Oraz test PL Lea (uprzywilejowanego spojrzenia), w celu sprawdzenia ostrości wzroku.
Test CT i Hirschberga diagnozują zeza , natomiast test Lea pozwala sprawdzić ostrość wzroku. Dzieci które nie przejdą testów pozytywnie będą zaproszone na kolejne spotkania w celu dalszej diagnozy.


BARDZO WAŻNA INFORMACJA DLA RODZICÓW!
Dziecko musi być na badanie najedzone i wyspane NIE WOLNO KARMIĆ DZIECKA BEZPOŚREDNIO PRZED BADANIEM (możliwość zachłyśnięcia) – można wziąć ze sobą pokarm i nakarmić dziecko po badaniu.

Jaka jest różnica między lekarzem okulistą, a optometrystą?

Lekarz okulista zajmuje się profilaktyką, diagnozowaniem i leczeniem chorób oczu.
Optometrysta zajmuje się profilaktyką i szczegółowymi pomiarami oraz korekcją wad wzroku i widzenia obuocznego przy użyciu okularów, soczewek kontaktowych, pryzmatów oraz innych przyrządów optycznych. Dodatkowo może też zalecić i przeprowadzić terapię widzenia poprzez ćwiczenia mającą na celu usprawnienie lub skorygowanie układu wzrokowego.

JAK WYGLĄDA WIZYTA? JAKIE BADANIA WYKONUJEMY?

WYKONYWANE BADANIA / ZABIEGI
Badanie dna oka
U niemowląt oraz dzieci możliwe jest wykonanie badania dna oka. Test przeprowadza się zwłaszcza u wcześniaków w czasie pierwszego miesiąca życia. Głównym wskazaniem jest wykrycie retinopatii we wczesnym stadium. Badanie powtarza się następnie w 8. oraz 12. tygodniu życia. Dzieciom wykonuje się oftalmoskopię w przypadku zeza, a także nieprawidłowego widzenia barw oraz nagłego pogorszenia się wzroku. Choć samo badanie jest bezbolesne, to zakroplona do oczu atropina może wywoływać nieprzyjemne pieczenie.
Autorefraktomertria pediatryczna
umożliwia wykrywanie wad wzroku u niemowląt i dzieci. Jest badaniem bezstresowym, ponieważ wykonuje się go z odległości 1m! Jest niezastąpionym narzędziem we wczesnej diagnostyce niedowidzenia u niemowlaków jak i dzieci w wieku przedszkolnym. Urządzenie pozwala na badanie obuoczne wad refrakcji, rozstawu i średnicy źrenic oraz kierunki spojrzenia.
Niedrożność dróg łzowych
U noworodków i niemowląt przyczyną niedrożnych dróg łzowych jest najczęściej wrodzona niedrożność dróg łzowych, powodująca nadmierne łzawienie i nawracające ropienie oczu. U dużej części dzieci problem ustępuje samoistnie bądź po zastosowaniu kropli okulistycznych z antybiotykiem oraz masażu okolic dróg łzowych. Jeśli te sposoby nie pomagają, należy wykonać płukanie i sondowanie kanalików łzowych.
Sondowanie dróg łzowych
Niedrożność kanalików łzowych to częsta przypadłość noworodków i niemowląt oraz dzieci, która zaburza rozwój ostrości widzenia oraz sprzyja infekcjom bakteryjnym. Jeśli lekarz stwierdzi u dziecka niedrożność przewodu nosowo-łzowego, na początku zaleci masowanie zablokowanego kanalika. Aby masaż był skuteczny, trzeba ucisnąć palcem wskazującym punkt poniżej wewnętrznego kącika oka i dość silnym ruchem ściągającym przesunąć palec w dół. Poproście, żeby okulista pokazał wam, jak to robić. Chore oko należy masować regularnie co najmniej 10 razy dziennie, stosując po 10 ucisków. Pamiętajcie, by po takim zabiegu oczyścić solą fizjologiczną oko dziecka z wydzieliny, która może wydobyć się pod wpływem ucisku. Zdarza się, że masaż jest niewystarczający. Wtedy lekarz może zadecydować o wykonaniu zabiegu udrażniania kanalika łzowego. W naszej placówce sondujemy kanaliki łzowe u dzieci do 6 miesiąca życia w znieczuleniu kroplowym. Sam zabieg jest nieskomplikowany i dość szybki. Zwykle trwa to kilkanaście minut, chyba że kanalik ma nietypowy przebieg. W tej sytuacji zabieg może się troszkę przedłużyć.
(PL) „preferential looking - Test preferowanego spojrzenia
Test preferencyjnego patrzenia, (inaczej test Tellera / Dobsona), stosowany jest do oceny ostrości wzroku u niemowląt i małych dzieci, które nie są w stanie zidentyfikować zdjęcia lub liter. Dziecku przedstawiona jest karta z dwoma polami stymulacyjnymi, jedna część złożona jest z pasków, a druga z jednorodnej szarej strefy. Położenie pasków jest losowo zmieniane. Przez mały otwór, znajdujący się pośrodku dwóch obszarów, obserwator widzi dziecko i ocenia położenie pasków na podstawie ruchów głowy i oczu dziecka. Jeśli dziecko widzi pasy, to zwracają jego uwagę i woli na nie spojrzeć niż na szarą plamę. Jeśli dziecko nie może ich zobaczyć, (pole z paskami będzie wyglądać tak samo jak puste szare pole, - dziecko nie wykaże zainteresowania). Dziecko może siedzieć na kolanach osoby dorosłej.
Skiaskopia
Jest to badanie nie wymagające czynnego udziału pacjenta. Skiaskopia pozwala na określenie wady wzroku za pomocą wiązki światła rzutowanej przez skiaskop na dno oka. Kierunek ruchu cienia w źrenicy zależy od refrakcji oka, czyli załamywania promieni świetlnych przechodzących przez wszystkie struktury optycznego układu oka (rogówki, cieczy wodnistej wypełniającej przednią komorę oka, soczewki i ciała szklistego). Przebieg badania Aby dokładnie określić wadę refrakcji i na tej podstawie dobrać okulary, trzeba "porazić" akomodację (czyli zdolność przystosowania się oka do dobrego widzenia z różnych odległości) w badanym oku za pomocą kropli do oczu, np. atropiny. To badanie oczu przeprowadza się w ciemni przy użyciu aparatu zwanego skiaskopem. Jest to przyrząd w kształcie walca o długości około 20 cm. Siadasz w odległości 1 m od lekarza, który skierowuje do Twojego oka strumień światła ze skiaskopu, przystawionego do swojego oka. Lekarz obserwuje zmiany oświetlenia źrenicy przez ruch powstającego cienia. Przy nadwzroczności cień porusza się zgodnie z ruchem światła skiaskopu, w krótkowzroczności - na odwrót. Następnie lekarz przystawia przed twoje oko tzw. listwy skiaskopowe, wyposażone w rząd szkieł skupiających (plusowych) i rozpraszających (minusowych) o wzrastającej sile. Za pomocą tych soczewek i zmiany ruchu cienia określa się refrakcję badanego oka. Jeśli chorujesz na jaskrę, przed skiaskopią poinformuj o tym lekarza. Wskazane jest, aby podczas badania skiaskopii u dzieci do 1roku życia, które są karmione piersią , jadły podczas badania.
Cover Test | Test naprzemiennego zakrywania/ odkrywania oczu
Test przeprowadza się podczas każdej wizyty profilaktycznej, począwszy od 6. miesiąca życia. Badanie wykonujemy w warunkach gabinetu lekarskiego w obecności rodziców lub opiekunów dziecka. Dziecko należy zachęcić do patrzenia na wprost (np. na przyciągającą wzrok zabawkę). Zasłaniając lewe oko dziecka, obserwujemy ustawienie lub zmianę ustawienia jego prawego oka. Czynność powtarzamy da drugiego oka. Obserwujemy także ewentualne ruchy prawego i lewego oka podczas odsłaniania oka. Zez rozpoznajemy, jeśli podczas zasłaniania jednego oka obserwuje się nastawczy ruch oka odsłoniętego oraz jeśli podczas odsłaniania oka widoczny jest ruch oka odsłanianego. Ruch oka świadczy o podejmowaniu fiksacji (próba ustawienia na wprost) oka, które było nieprawidłowo ustawione. Ruch uprzednio zasłoniętego oka w kierunku nosa świadczy o ustawieniu oka na zewnątrz (gdy było zasłonięte), czyli o zezie rozbieżnym. Ruch wcześniej zasłoniętego oka na zewnątrz świadczy o ustawieniu oka do wewnątrz (gdy było zasłonięte), czyli o zezie zbieżnym.
Test badania refleksów rogówkowych (test Hirschberga)
Badanie to należy przeprowadzać podczas każdej wizyty profilaktycznej w wieku niemowlęcym. Uwaga! U każdego zezującego dziecka należy przeprowadzić badanie dna obu oczu, nawet w wieku 1.–2. tygodnia życia, ponieważ zez jest jednym z objawów siatkówczaka! Celem testu jest wykrycie nieprawidłowego ustawienia oczu. Sposób przeprowadzenia badania i jego interpretacja Z odległości ½ metra oświetlamy oczy dziecka. Odblaski światła na rogówkach są umiejscowione symetrycznie w centrum źrenicy prawego i lewego oka. Odblask przesunięty ze środka rogówki w stronę nosa świadczy o ustawieniu oka na zewnątrz, czyli o zezie rozbieżnym. Przesunięcie odblasku w kierunku skroni świadczy o ustawieniu oka w kierunku nosa, czyli o zezie zbieżnym.

Leczenie krótkowzroczności u dzieci i młodzieży atropiną.

Leczenie krótkowzroczności atropiną.
Krótkowzroczność jest coraz częstszą wadą wzroku. Najważniejszym skutkiem krótkowzroczności jest gorsza ostrość wzroku w dal. Postęp krótkowzroczności można spowolnić. Dlaczego krótkowzroczność powiększa się? Najczęstszą przyczyną rozwoju krótkowzroczności u dzieci i młodzieży jest wydłużenie się gałki ocznej. Za rozwój krótkowzroczności odpowiadają zarówno czynniki genetyczne, czyli cechy przekazane dziecku przez rodziców, jak i czynniki środowiskowe, czyli sposób, w jaki żyjemy.   Badania naukowe pokazują, że krótkowzroczność pojawia się wcześniej u dzieci, które przez większość dnia wysilają wzrok do patrzenia z bliska. Badania nad rozwojem krótkowzroczności u dzieci pokazały, że lek atropina podawany w kroplach może spowalniać rozwój tej wady wzroku.   Dlaczego atropina jest preferowaną metodą spowalniania przyrostu krótkowzroczności?   Atropina w stężeniu 0,01% podawana w kroplach do oczu jest najlepszą obecnie metodą hamowania postępu krótkowzroczności u dzieci. Atropina o niskim stężeniu 0,01% zapewnia bardzo dobre efekty i z uwagi na małą koncentrację substancji czynnej jest bezpieczna również przy długotrwałym stosowaniu. Jedyne odnotowane skutki uboczne to nieznaczne powiększenie źrenic i obniżenie sprawności akomodacji. Kto może skorzystać z tej metody i jak długo trwa terapia? Atropina 0,01% może być wykorzystywana w przypadku dzieci od 6 do 15 roku życia, u których wzrost krótkowzroczności przez ostatni rok wyniósł przynajmniej 0,5 D. Czas trwania terapii jest zależny od wieku dziecka i osiągniętych efektów.   Dlaczego warto spowalniać rozwój krótkowzroczności? Krótkowzroczność to przede wszystkim zbyt długa gałka oczna i w związku z tym cienka siatkówka, a to z kolei powiązane jest z większym ryzykiem chorób oczu takich jak odwarstwienie siatkówki, jaskra czy zaćma. Te choroby mogą prowadzić do trwałej i nieodwracalnej utraty wzroku w późniejszym wieku.   Mniejsza krótkowzroczność oznacza również lepsze widzenie bez soczewek czy okularów.